forum sztuk i sportów walki

Rysa

Jest to fragment moich notatek do pracy magisterskiej.Myśle, że wielu z Was zaciekawi jako ciekawostka a zarazem fragment kultury chińskiej :

Lotosowe stópki
Ten rodzaj deformacji w Chinach stał się tradycją. Do niedawna owijano tam stopy małym dziewczynkom by były jak najmniejsze.
Krępowanie stóp zapoczątkowane na dworach chińskich w 11 wieku z czasem stawało się popularne wśród średnich i niższych klas społecznych.
Krępowania stóp zabroniono oficjalnie po roku 1911, jednak po kryjomu praktykowano go do lat 50-tych XXwieku.
Proces kształtowania lotosowej stópki zaczynał się w wieku 4-6lat. Cztery małe palce zostały wyłamywane i podginane pod stopę, następnie całość owijano wilgotnym jedwabnym bandażem, który wysychając kurczył się dodatkowo ściskając stopę ograniczając jej wzrost.
Łamanie było powtarzane miej więcej co 2 lata, a stopy za każdym razem mocniej krępowane.
Za ideał uchodziła dziesięciocentymetrowa stópka, mimo, iż ze względu na drastyczny wygląd i smród musiała być wiecznie zakryta skarpetkami, bandażami i tasiemkami oraz silnie perfumowana.
Przykry zapach spowodowany był gniciem obumierających w skutek skrępowania części ciała. Posiadanie małych stópek wiązało się także z silnym bólem, a czasem też z infekcjami przez które umierało wiele dziewczynek.
Mimo takich niedogodności i niebezpieczeństw matki decydowały się podwiązywanie stóp córkom, by zapewnić im powodzenie u mężczyzn i awans społeczny niedostępny dla kobiet ze zwykłymi stopami.
Lotosowa stópka była obiektem pożądania, ideałem piękna ale także wyznacznikiem statusu społecznego. Proces krępowania uniemożliwiał chodzenie na co nie mogły pozwolić s obie dziewczęta z warstwy chłopskiej, które musiały pracować na swoje utrzymanie. Tylko zamożne rodziny mogły utrzymywać niezdolne do poruszania się przez swe skrępowane stópki dziewczęta. Wysoko postawionym chińskim kawalerom matki zabraniały nawet rozmowy z kobietami o normalnych stopach. Przepustką był jedynie malutki lotosowy pantofelek wybranki.