forum sztuk i sportów walki

shogun

Pozdrawiam wszystkich którzy starali się spróbować i osiągnąć pewien sposób na życie dzięki naszemu mistrzowi.

Ja ciąglę zostałem mu wierny do końca i jestem z tego zadowolony bo poznałem go osobiście nie tylko od strony wyszkolenia stylu walki ale również od strony rodzinnej
dlatego już od 11 lat staram się być przy jego boku bezwględu na to jak mnie traktował poprzedni sen sej
dobra jest -byłem teraz na łikendzie na seminarium
z formą Thanh Ha Quyen
jak będziemy mieli już mieli zdjęcia i opis całego spotkania to umieszczę link na forum. Dla ciekawości chcę powiedzieć ,że chcemy razem z Robertem i Jackiem zrobić cały ciąg seminarium z udziałem naszego mistrza Razz

Dla zainteresowanych zachęcam do kontaktu albo ze mną lub z wymienionymi Pozdrawiam serdecznie Smile

bushi · Wysłany: Czw 10:37, 08 Mar 2007 Temat postu:

Witaj, Shogun.
Ja trenuję karate tradycyjne. Naszym "Mistrzem" jest Hidetaka Nishiyama, legenda karate, uczeń Gichina Funakoshi. Mimo swoich ponad 80-lat zwykle raz-dwa razy do roku przyjeżdża na seminaria. Jest pogodnym, ale twardym i konkretnym japończykiem, wychowanym w rodzinie samurajskiej, w dzieciństwie - wg ich wzorców (np. w 5 roku, 5 miesiącu i 5 dniu życia ojciec posłał go do Dojo kendo, w wieku ok. 10 lat przebywał pół roku na terminowaniu w świątyni buddyjskeij chyba porządku Rinzai Zen itp).
Na seminariach karate atmosfera jest bardzo surowa (jak całe karate...). Obowiązuje ścisła etyketa, atmosfera pracy itp. W czasie zajęć nie ma czasu ani możliwości na rozmowy, wymianę poglądów (chyba, że w przerwach). Z Nishiyamą jedyny kontakt bezpośredni jest jedynie w końcowej części seminarium, i to przez chwilę. Wynika to z tradycji i etyki japońskiej.
W związku z tym mam do Ciebie pytanie - jak w Waszej Sztuce Walki wyglądaja kontakty z Mistrzem, jaka jest atmosfera, czy obowiązuje jakaś etykieta itp, czy stosunki są bardziej "rodzinne". Napisz, proszę.

shogun · Wysłany: Pią 0:34, 09 Mar 2007 Temat postu:

Witaj Bushi
Podobnie u nas na seminarium rozmowa czy też jakieś niepotrzebne gesty nie mają miejsca.W czasie rozgrzewki przed rozpoczęciem to są rozmowy ale sporadycznebo karzdy przygotowuje się emocjonalnie i fizycznie by wynieść jak najwięcej ze spotkania.
W czasie gdy Mistrz dał polecenie na ukłon szkoły i rozpoczęcie zapada cisza i słuchamy polecen i wskazówek od Mistrza.
Wykonywaliśmy techniki wprost zaczerpnięte z formy kawałek po kawałku i robiliśmy sparingi w parach.
Cały czas Mistrz wzracał uwagę na poszczególne elementy i poprawiał nas i pokazywał jak mamy robić dobrze.
Co do atmosfery jaka panowała to widać było jak karzdy darzy szacunkiem naszego Mistrza i jaka płynie od niego aureola dobrej energi.
Wkońcu jesteśmy tam jako rodzina i staramy się jak najbardziej sobie pomagać.
Na zakończenie Mistrz spytał się jeszcze czy mamy jakieś pytania co do tachnik związanych z naszą formą oraz nawet do całości stylu rodzinnego i skorzystaliśmy. Dlatego całość przedłużyła się troszkę i na zakończenie podziękowaliśmy osobiście karzdy naszemu Mstrzowi Nguyn Van Thangowi

bushi · Wysłany: Pią 15:29, 09 Mar 2007 Temat postu:

Bardzo Ci dziekuję za odpowiedź. Dzięki takiej wymianie poglądów, jak nasze, pomimo różnic naszych Sztuk, zbliżamy sie do siebie i czujemy, że podążamy tą samą Drogą.
Jeśli mogę w tym topicu - kolejne pytanie.
Zacznę od siebie. Karate w pewnym sensie wyrosło na bazie buddyzmu zen (w Chinach zwanego chan) oraz shintoizmu. W związku z tym w naszym stylu przetrwały pewne elementy - no choćby np. na początku każdego treningu i na końcu, na sygnał Sensei (nauczyciela) siadamy w tzw. "siadzie japońskim", w rzędzie, w zazen. Z wpół przymknietymi oczami odrzucamy wtedy myśli, wyciszamy się, licząc oddechy. To pozostałość po buddyźmie zen. Poza tym pas (obi) ma dla nas znaczenie, jest symbolem Drogi, samodoskonalenia (kolor też ważny, świadczy o stopniu zaawansowania technicznego adepta, co ma znaczenie przy walkach treningowych i kumite na turniejach). Obi to relikt czasów samurajskich. Poza tym gi (czyli strój ćwiczebny, zwany potocznie, acz niesłusznie kimono) jest w tradycji utożsamiane z kaza, czyli luźna szatą samego Buddy, który ją sam uszył ze skrawków szat martwych ludzi, którzy zmarli w wyniku zarazy, a pośród których zwłok medytował on na brzegu rzeki. W Dojo (sali treningowej) na ścianie zawsze wisi kakemono (zwój) z wizerunkiem Mistrza, w naszym przypadku - Gihina Funakoshi, itp, itp. Zresztą wiele gestów i detali w dojo (sali treningowej), ubiorze itp. ma znaczenie, chociaż coraz mniej o tym się mówi i jest to często zapominane, nie przekazywane (takie czasy, tradycja odchodzi w cień...). A oto i moje pytanie - czy w Twojej Sztuce Walki przetrwały i są przekazywane pewne elementy tradycji, czy o nich się mówi, czy są kultywowane? Napisz, proszę.

shogun · Wysłany: Sob 15:06, 10 Mar 2007 Temat postu:

Oczywiście że sa pewne elementy które sprawiają że jako adepci sztuki walki danej rodziny staramy się podtrzymywać . Np na czas egzaminów jak i tez podczas treningu wisi sztandar i podobizna naszego Mistrza.
Również podczas jakieś warznej daty z życia zapala się kadzidełko .
Dlatego ja w przyszłości będę starał się podtrzymywać te zasady których nauczuł mnie mój pierwszy Si fu bezwględu na to jak jak niektórzy starają się upodobać zachodowi.
Pozdrawiam Wink

bushi · Wysłany: Sob 21:35, 10 Mar 2007 Temat postu:

Dziękuję Ci pięknie. Tradycja to podstawa Drogi. Miło mi, że patrzymy podobnie.

shogun

Witajcie

Będzie dalszy ciąg seminarium u naszego mistrza tym razem z formą krótki kij
A termin to pod poniec czerwca w Tarnowie
Do zobaczenia Wink